«Ψηφιακή αλάνα»
Όλοι γνωρίζουμε το ΠΑΙΧΝΙΔΙ "πέτρα, ψαλίδι, χαρτί". Έχει τους πολύ απλούς κανόνες: η πέτρα νικάει το ψαλίδι - το ψαλίδι το χαρτί και το χαρτί νικάει την πέτρα.
Υπάρχει και η γνωστή παραλλαγή όπου μπορούμε να προσθέσουμε το μολύβι, το οποίο νικάει το χαρτί και την πέτρα και χάνει από το ψαλίδι. Εμείς βάζουμε αντί για το μολύβι το γνωστό σε όλους πια Διαδίκτυο, εξίσου για όλα τα παιδιά.
Το Διαδίκτυο είναι σύντροφος των παιδιών, συχνά περισσότερο από την οικογένεια, το σχολείο και τους φίλους. Όταν οι άπειροι και αφελείς πλοηγοί του διαδικτύου, μεταξύ των οποίων μπορούν να συμπεριληφθούν και οι ανήλικοι, πλοηγούνται έχοντας ελάχιστη γνώση του τι κάνουν, χωρίς προστασία και έλεγχο, έρχονται αντιμέτωποι με διάφορους κινδύνους, όπως για παράδειγμα η παραβίαση της ιδιωτικής τους ζωής, η εμπορική και καταχρηστική χρήση των προφίλ τους, κίνδυνοι για την υγεία, φαινόμενα εξάρτησης, στρεβλή σχέση με την πραγματικότητα και την ίδια τους την ταυτότητα.
Η πέτρα:
Η διαδικτυακή προσφορά επιβλαβούς περιεχομένου, με έντονες αποχρώσεις βίας, διακρίσεων, σεξισμού, ρατσισμού, με χαρακτηριστικά ακατάλληλα για ανηλίκους, μπορεί να μειώσει την ικανότητα του απροετοίμαστου χρήστη να αντιληφθεί την προσβολή στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και να διευκολύνει τη διάδοση μεταξύ των ανηλίκων της χρήσης του διαδικτύου για σκοπούς που προσβάλλουν περισσότερο ή λιγότερο συνειδητά την αξιοπρέπεια του ίδιου του ατόμου (sexting) ή εκείνη των άλλων (κυβερνοεκφοβισμός).
Το ψαλίδι:
Συχνά οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν δυσχέρειες και δυσκολεύονται να συνοδεύσουν τους νέους σε μια θετική ανακάλυψη του ψηφιακού κόσμου και παραμένουν στο περιθώριο της «ψηφιακής τους ζωής», γεγονός που κάποιες φορές μπορεί να αποτελεί αιτία ή συνέπεια δυσαρέσκειας στην πραγματική ζωή.
Το χαρτί:
Το σχολείο προσαρμόζεται σταδιακά στον ψηφιακό κόσμο, μέσα από τη χρήση φυσικού εξοπλισμού, προγραμμάτων και μεθόδων εργασίας που έχουν τεθεί σε λειτουργία σε 23 χώρες της Ένωσης, με ρυθμούς και μέσα που σε γενικές γραμμές δεν επαρκούν για να συμβαδίσει με τις αλλαγές που έχει επιφέρει η τεχνολογία στη ζωή των παιδιών. Το σχολείο καλείται να εκπαιδεύσει τους ανηλίκους στην πρακτική και κριτική χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών και του Διαδικτύου, μέσα από τη δημιουργία συνάφειας τόσο με τους ενηλίκους όσο και με τους συνομηλίκους τους, υπερασπιζόμενο την πολιτιστική πολυμορφία που είναι συνδεδεμένη με το άνοιγμα προς τον κόσμο.
Η κοινωνία μοιράζεται από κοινού με το σχολείο αυτήν την ευθύνη, έχοντας επίγνωση των κοινωνικών και οικονομικών πλεονεκτημάτων που έχει μια κριτική, ενεργή και ασφαλής χρήση των ψηφιακών μέσων εκ μέρους των ανηλίκων, σε αντίθεση με μια χρήση που προκαλεί εξάρτηση, κομφορμιστική και αγχογόνο στάση παθητικότητας και επιθετικότητας.
Το Διαδίκτυο (online και offline) :
Τα παιδιά, οι οικογένειες, το σχολείο, οι εκπαιδευτικοί καθώς και η κοινωνία ευαισθητοποιούνται όλο και περισσότερο όσον αφορά τα πρότυπα ποιότητας που πρέπει να πληροί ένα περιεχόμενο που απευθύνεται σε ανηλίκους, ανεξαρτήτως από τη μορφή διανομής του, αναλογική ή ψηφιακή, online ή offline και από το μέσο που χρησιμοποιείται για αυτήν (τηλεόραση, υπολογιστής, τηλέφωνο, ταμπλέτα).
Επιτέλους πρέπει να υπάρξει διάκριση μεταξύ αφενός του παράνομου περιεχομένου, όπως οι σεξουαλικές προτάσεις (αναγνωρίζεται ως έγκλημα στη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών από την εκμετάλλευση και τη σεξουαλική κακοποίηση, αλλά δεν έχει ακόμα εγκριθεί ούτε έχει επικυρωθεί από όλα τα κράτη μέλη), η παιδική πορνογραφία, η παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, τα online τυχερά παιχνίδια, οι εμπορικές απάτες, και αφετέρου των συμπεριφορών που ενδεχομένως να έχουν σοβαρές συνέπειες, όπως ο κυβερνοεκφοβισμός και το sexting καθώς και όσες είναι ακατάλληλες για τη συγκεκριμένη ηλικία όπως οι ακατάλληλες διαφημίσεις, η βία, το σεξ και όσες προκαλούν φόβο και άγχος.
Επιτακτική κρίνεται η ανάγκη μιας εκπαιδευτικής συμμαχίας ανάμεσα στην οικογένεια, το σχολείο, την κοινωνία των πολιτών και τους ενδιαφερόμενους φορείς, ώστε να διασφαλιστεί μια δυναμική ισορροπία μεταξύ του ψηφιακού κόσμου και των ανηλίκων· Το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο σας καλεί και φέτος, μέσω του ενημερωτικού κόμβου "Ασφάλεια στο Διαδίκτυο" στο πλαίσιο του στόχου για ένα καλύτερο Διαδίκτυο, να συνεχίστε να υποστηρίζετε τη διεθνή εκστρατεία κατά της χρήσης του Facebook από παιδιά κάτω των 13 ετών: https://secure.avaaz.org/en/petition/Alliance_for_childrens_online_rights/
Νέος ιστότοπος της Ελληνικής Αστυνομίας www.cyberkid.gov.gr.
Περιλαμβάνει μια νέα ενότητα ο ιστός αυτός και έχει τον τίτλο «Ψηφιακή Αλάνα».«Μέσα από την ενότητα αυτή, εισάγεται η ψηφιοποίηση δεκαέξι παραδοσιακών παιχνιδιών (γκρινιάρης, μονόπολη, σκάκι, ντάμα κ.α.), τα οποία θα είναι προσβάσιμα σε όλους τους επισκέπτες ανάλογα με την ηλικία τους» ανακοίνωσε η ΕΛ.ΑΣ..
Το περιεχόμενο της συγκεκριμένης ιστοσελίδας έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα σε παιδιά και είναι χωρισμένο σε τρεις θεματικές ενότητες: Για παιδιά έως 8 ετών, για παιδιά 8 - 12 ετών, καθώς και για γονείς.
Πέτρα, ψαλίδι, χαρτί ... Διαδίκτυο!
Περιλαμβάνει μια νέα ενότητα ο ιστός αυτός και έχει τον τίτλο «Ψηφιακή Αλάνα».«Μέσα από την ενότητα αυτή, εισάγεται η ψηφιοποίηση δεκαέξι παραδοσιακών παιχνιδιών (γκρινιάρης, μονόπολη, σκάκι, ντάμα κ.α.), τα οποία θα είναι προσβάσιμα σε όλους τους επισκέπτες ανάλογα με την ηλικία τους» ανακοίνωσε η ΕΛ.ΑΣ..
Το περιεχόμενο της συγκεκριμένης ιστοσελίδας έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα σε παιδιά και είναι χωρισμένο σε τρεις θεματικές ενότητες: Για παιδιά έως 8 ετών, για παιδιά 8 - 12 ετών, καθώς και για γονείς.
Πέτρα, ψαλίδι, χαρτί ... Διαδίκτυο!
Υπάρχει και η γνωστή παραλλαγή όπου μπορούμε να προσθέσουμε το μολύβι, το οποίο νικάει το χαρτί και την πέτρα και χάνει από το ψαλίδι. Εμείς βάζουμε αντί για το μολύβι το γνωστό σε όλους πια Διαδίκτυο, εξίσου για όλα τα παιδιά.
Το Διαδίκτυο είναι σύντροφος των παιδιών, συχνά περισσότερο από την οικογένεια, το σχολείο και τους φίλους. Όταν οι άπειροι και αφελείς πλοηγοί του διαδικτύου, μεταξύ των οποίων μπορούν να συμπεριληφθούν και οι ανήλικοι, πλοηγούνται έχοντας ελάχιστη γνώση του τι κάνουν, χωρίς προστασία και έλεγχο, έρχονται αντιμέτωποι με διάφορους κινδύνους, όπως για παράδειγμα η παραβίαση της ιδιωτικής τους ζωής, η εμπορική και καταχρηστική χρήση των προφίλ τους, κίνδυνοι για την υγεία, φαινόμενα εξάρτησης, στρεβλή σχέση με την πραγματικότητα και την ίδια τους την ταυτότητα.
Η πέτρα:
Η διαδικτυακή προσφορά επιβλαβούς περιεχομένου, με έντονες αποχρώσεις βίας, διακρίσεων, σεξισμού, ρατσισμού, με χαρακτηριστικά ακατάλληλα για ανηλίκους, μπορεί να μειώσει την ικανότητα του απροετοίμαστου χρήστη να αντιληφθεί την προσβολή στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και να διευκολύνει τη διάδοση μεταξύ των ανηλίκων της χρήσης του διαδικτύου για σκοπούς που προσβάλλουν περισσότερο ή λιγότερο συνειδητά την αξιοπρέπεια του ίδιου του ατόμου (sexting) ή εκείνη των άλλων (κυβερνοεκφοβισμός).
Το ψαλίδι:
Συχνά οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν δυσχέρειες και δυσκολεύονται να συνοδεύσουν τους νέους σε μια θετική ανακάλυψη του ψηφιακού κόσμου και παραμένουν στο περιθώριο της «ψηφιακής τους ζωής», γεγονός που κάποιες φορές μπορεί να αποτελεί αιτία ή συνέπεια δυσαρέσκειας στην πραγματική ζωή.
Το χαρτί:
Το σχολείο προσαρμόζεται σταδιακά στον ψηφιακό κόσμο, μέσα από τη χρήση φυσικού εξοπλισμού, προγραμμάτων και μεθόδων εργασίας που έχουν τεθεί σε λειτουργία σε 23 χώρες της Ένωσης, με ρυθμούς και μέσα που σε γενικές γραμμές δεν επαρκούν για να συμβαδίσει με τις αλλαγές που έχει επιφέρει η τεχνολογία στη ζωή των παιδιών. Το σχολείο καλείται να εκπαιδεύσει τους ανηλίκους στην πρακτική και κριτική χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών και του Διαδικτύου, μέσα από τη δημιουργία συνάφειας τόσο με τους ενηλίκους όσο και με τους συνομηλίκους τους, υπερασπιζόμενο την πολιτιστική πολυμορφία που είναι συνδεδεμένη με το άνοιγμα προς τον κόσμο.
Η κοινωνία μοιράζεται από κοινού με το σχολείο αυτήν την ευθύνη, έχοντας επίγνωση των κοινωνικών και οικονομικών πλεονεκτημάτων που έχει μια κριτική, ενεργή και ασφαλής χρήση των ψηφιακών μέσων εκ μέρους των ανηλίκων, σε αντίθεση με μια χρήση που προκαλεί εξάρτηση, κομφορμιστική και αγχογόνο στάση παθητικότητας και επιθετικότητας.
Το Διαδίκτυο (online και offline) :
Τα παιδιά, οι οικογένειες, το σχολείο, οι εκπαιδευτικοί καθώς και η κοινωνία ευαισθητοποιούνται όλο και περισσότερο όσον αφορά τα πρότυπα ποιότητας που πρέπει να πληροί ένα περιεχόμενο που απευθύνεται σε ανηλίκους, ανεξαρτήτως από τη μορφή διανομής του, αναλογική ή ψηφιακή, online ή offline και από το μέσο που χρησιμοποιείται για αυτήν (τηλεόραση, υπολογιστής, τηλέφωνο, ταμπλέτα).
Επιτέλους πρέπει να υπάρξει διάκριση μεταξύ αφενός του παράνομου περιεχομένου, όπως οι σεξουαλικές προτάσεις (αναγνωρίζεται ως έγκλημα στη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών από την εκμετάλλευση και τη σεξουαλική κακοποίηση, αλλά δεν έχει ακόμα εγκριθεί ούτε έχει επικυρωθεί από όλα τα κράτη μέλη), η παιδική πορνογραφία, η παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, τα online τυχερά παιχνίδια, οι εμπορικές απάτες, και αφετέρου των συμπεριφορών που ενδεχομένως να έχουν σοβαρές συνέπειες, όπως ο κυβερνοεκφοβισμός και το sexting καθώς και όσες είναι ακατάλληλες για τη συγκεκριμένη ηλικία όπως οι ακατάλληλες διαφημίσεις, η βία, το σεξ και όσες προκαλούν φόβο και άγχος.
Επιτακτική κρίνεται η ανάγκη μιας εκπαιδευτικής συμμαχίας ανάμεσα στην οικογένεια, το σχολείο, την κοινωνία των πολιτών και τους ενδιαφερόμενους φορείς, ώστε να διασφαλιστεί μια δυναμική ισορροπία μεταξύ του ψηφιακού κόσμου και των ανηλίκων· Το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο σας καλεί και φέτος, μέσω του ενημερωτικού κόμβου "Ασφάλεια στο Διαδίκτυο" στο πλαίσιο του στόχου για ένα καλύτερο Διαδίκτυο, να συνεχίστε να υποστηρίζετε τη διεθνή εκστρατεία κατά της χρήσης του Facebook από παιδιά κάτω των 13 ετών: https://secure.avaaz.org/en/petition/Alliance_for_childrens_online_rights/
πηγή: http://internet-safety.sch.gr/index.php/articles/teach/item/303-rps
Kiko - Η Κίκο
Ο Κανόνας των Εσωρούχων έχει πέντε σημαντικές πτυχές
Ο Κανόνας των Εσωρούχων έχει πέντε σημαντικές πτυχές
1. Το σώμα σου σού ανήκει
Τα παιδιά θα πρέπει να ξέρουν ότι το σώμα τους τούς ανήκει και ότι κανείς δεν μπορεί να τα αγγίξει ή να τα χαϊδέψει χωρίς την άδειά τους. Ο ειλικρινής και άμεσος διάλογος ήδη από μικρή ηλικία για τη σεξουαλικότητα και τα απόκρυφα σημεία του σώματος, με σωστή χρήση των όρων που αφορούν τα γεννητικά όργανα και άλλα σημεία του σώματός τους, θα βοηθήσουν τα παιδιά να αντιληφθούν τι δεν επιτρέπεται. Τα παιδιά διατηρούν το δικαίωμα να αρνηθούν φιλί ή χάδι ακόμη και από άτομο το οποίο αγαπούν. Πρέπει να μάθουν να λένε «Όχι» με άμεσο και αποφασιστικό τρόπο σε περίπτωση ανάρμοστης σωματικής επαφής, όπως και τρόπους να αποφεύγουν καταστάσεις που απειλούν την ασφάλειά τους και να ενημερώνουν έναν ενήλικα τον οποίον εμπιστεύονται. Έχει σημασία να τονισθεί ότι τα παιδιά θα πρέπει να επιμείνουν έως ότου κάποιος να πάρει το θέμα στα σοβαρά.Στο βιβλίο μας, το χέρι ζητά την άδεια της Κίκο για να την αγγίξει. Η Κίκο δέχεται, αλλά όταν το χέρι προσπαθεί να μπει μέσα στο εσώρουχο η Κίκο λέει «Όχι». Οι γονείς και οι κηδεμόνες μπορούν να αξιοποιήσουν αυτή την αλληλουχία γεγονότων για να εξηγήσουν στο παιδί τους ότι μπορεί να πει «Όχι» ανά πάσα στιγμή.
2. Καλό άγγιγμα – κακό άγγιγμα
Τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται πάντα τη διαφορά μεταξύ του αγγίγματος που επιτρέπεται και εκείνου που θεωρείται ανάρμοστο. Πείτε τους ότι δεν είναι σωστό να κοιτάζει ή να αγγίζει κανείς τα απόκρυφα σημεία του σώματός τους, ούτε είναι σωστό να τους ζητάει κάποιος να δουν ή να αγγίξουν αυτά τα σημεία στο σώμα κάποιου άλλου. Ο Κανόνας των Εσωρούχων τα βοηθάει να αναγνωρίζουν ένα φανερό και εύκολο να το θυμούνται όριο: τα εσώρουχα. Βοηθάει τους ενήλικες να ξεκινήσουν μια κουβέντα με τα παιδιά. Αν τυχόν τα παιδιά δεν είναι βέβαια κατά πόσον η συμπεριφορά ενός ενήλικα είναι αποδεκτή ή όχι, φροντίστε να ξέρουν ότι μπορούν να ζητήσουν από κάποιον ενήλικο τον οποίον εμπιστεύονται να τα βοηθήσει.
Στο βιβλίο μας, η Κίκο δεν δέχεται να την αγγίξουν κάτω από το εσώρουχο. Οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν στο παιδί ότι υπάρχουν κάποιοι ενήλικες (όπως οι γονείς, οι κηδεμόνες και οι γιατροί) που μπορεί να χρειαστεί να το αγγίξουν, αλλά ας ενθαρρύνουμε τα παιδιά να πουν «Όχι» ακόμη και σε αυτούς αν τυχόν αισθανθούν άβολα ή αμήχανα.
3. Καλά μυστικά – κακά μυστικά
Η μυστικότητα είναι η τακτική που εφαρμόζουν συνήθως όσοι διαπράττουν το αδίκημα της σεξουαλικής κακοποίησης. Για τον λόγο αυτό, είναι σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά τη διαφορά μεταξύ καλών μυστικών και κακών μυστικών, αλλά και να καλλιεργήσουμε ένα κλίμα εμπιστοσύνης. Οποιοδήποτε μυστικό τους προκαλεί άγχος, αμηχανία, φόβο ή στενοχώρια δεν θεωρείται καλό και επομένως δεν θα πρέπει να το αποκρύπτουν. Αντιθέτως, θα πρέπει να το πουν σε κάποιον ενήλικα που εμπιστεύονται (γονέα, δάσκαλο, αστυνομικό, γιατρό).
Στο βιβλίο μας, το χέρι ενθαρρύνει την Κίκο να μιλήσει ανοικτά, όταν κάποιος θέλει να την αγγίξει με τρόπο ανάρμοστο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την αλληλουχία αυτή καταστάσεων για να συζητήσετε τη στη διαφορά μεταξύ καλού μυστικού (όπως λχ. ένα πάρτι γενεθλίων) και κακού μυστικού (οτιδήποτε προκαλεί στο παιδί στενοχώρια και άγχος). Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να τους αποκαλύπτουν τα κακά μυστικά.
4. Η πρόληψη και η προστασία είναι ευθύνη των ενηλίκων
Τα κακοποιημένα παιδιά νιώθουν αισθήματα ντροπής, ενοχής και φόβου. Οι ενήλικες θα πρέπει να αποφεύγουν να καλλιεργούν ταμπού γύρω από τη σεξουαλικότητα αλλά και να φροντίζουν ώστε τα παιδιά τους να γνωρίζουν σε ποιον να απευθυνθούν για να μιλήσουν σε περίπτωση που ανησυχούν, στενοχωριούνται ή θλίβονται. Το παιδιά δεν αποκλείεται να διαισθανθούν ότι κάτι δεν πάει καλά, οπότε οι μεγάλοι θα πρέπει να είναι προσεκτικοί και να αφουγκράζονται τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά των παιδιών. Ίσως υπάρχει λόγος που ένα παιδί αρνείται την επαφή με κάποιον άλλο ενήλικα ή παιδί. Θα πρέπει να το σεβαστούν. Τα παιδιά πρέπει να νιώθουν ότι μπορούν ανά πάσα στιγμή να μιλήσουν με τους γονείς τους.
Το χέρι στο βιβλίο είναι φίλος της Κίκο. Οι μεγαλύτεροι υπάρχουν για να βοηθούν τα παιδιά στην καθημερινότητά τους. Η πρόληψη της σεξουαλικής βίας αποτελεί πρωτίστως ευθύνη των ενηλίκων και είναι σημαντικό να φροντίζουμε να μην φορτώνουμε ένα τέτοιο βάρος στους ώμους των παιδιών.
5. Άλλες χρήσιμες συμβουλές που συνοδεύουν τον Κανόνα των Εσωρούχων
Καταγγελία και αποκάλυψη στοιχείων
Τα παιδιά χρειάζονται σαφείς κατευθύνσεις όσον αφορά τους ενήλικες που μπορεί να βρίσκονται στον περίγυρο ασφάλειάς τους. Πρέπει να τα ενθαρρύνουμε να επιλέξουν ενήλικες τους οποίους μπορούν να εμπιστευτούν, που είναι διαθέσιμοι και πρόθυμοι να τα ακούσουν και να βοηθήσουν. Μόνο ένα από τα μέλη του περίγυρου αυτού μπορεί να κατοικεί στο ίδιο σπίτι με το παιδί, τα υπόλοιπα δεν θα πρέπει να είναι συγγενικά πρόσωπα ούτε να προέρχονται από τον άμεσο οικογενειακό κύκλο. Το παιδιά θα πρέπει να γνωρίζουν πώς να ζητήσουν βοήθεια σε ένα τέτοιο περίγυρο ασφάλειας και εμπιστοσύνης.
Γνωστοί δράστες
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων ο δράστης είναι άτομο που το παιδί γνωρίζει. Είναι πολύ δύσκολο, κυρίως για τα μικρά παιδιά, να καταλάβουν ότι κάποιος που ήδη γνωρίζουν μπορεί να τα βλάψει. Μην ξεχνάτε τη μέθοδο που ακολουθούν συνήθως οι θύτες για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των παιδιών. Στο σπίτι επομένως θα πρέπει να ισχύει ο κανόνας ότι το παιδί οφείλει να ενημερώνει τους γονείς του σε κάθε περίπτωση που κάποιος του προσφέρει δώρα, του ζητάει να κρατήσει ένα μυστικό ή προσπαθεί να βρεθεί μόνος μαζί του.
Άγνωστοι δράστες
Σε μερικές περιπτώσεις ο δράστης μπορεί να είναι ένας άγνωστος. Διδάξτε στο παιδί σας κάποιους απλούς κανόνες για την επαφή με αγνώστους, όπως λ.χ. να μην επιβιβάζονται ποτέ σε αυτοκίνητο ατόμου το οποίο δε γνωρίζουν, ούτε να δέχονται δώρα ή προσκλήσεις από αγνώστους.
Βοήθεια
Τα παιδιά θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχουν ειδικοί οι οποίοι μπορούν να το βοηθήσουν (δάσκαλοι, κοινωνικοί λειτουργοί, ο συνήγορος του πολίτη, γιατροί, ο ψυχολόγος στο σχολείο, η αστυνομία), αλλά και τηλεφωνικές γραμμές τις οποίες μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να ζητήσουν συμβουλές και βοήθεια.
από:http://www.thessalonikiartsandculture.gr/paidi/arthra/o-kanonas-ton-esoroyxon-kalo-aggigma-kako-aggigma#.U1wP91V_s1b
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου