4.Advent

3.Advent

 

St. Barbara - Αγία Βαρβάρα

Η ιστορία της Αγ. Βαρβάρας, που γιορτάζεις στις 4 Δεκεμβρίου.

Στις 4 Δεκεμβρίου κόβουμε κλαδιά και τα βάζουμε σε νερό.

Μετά από λίγο βγάζουν μπουμπούκια και ανθίζουν.

Ονομάζονται κλαδιά της Βαρβάρας.

Μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων τα άνθη θα ανοίξουν εντελώς.

Συμβολίζουν τη νέα ζωή και τη γέννηση του Χριστού.

Γιατί όμως διάλεξαν την Αγία Βαρβάρα ?

Ο μύθος λέει ότι στα τέλη του 3ου αιώνα βαφτίστηκε παρά τη θέληση του πατέρα της.

Εκείνος την φυλάκισε σε έναν πύργο. Μετά ήθελε να την πάει φυλακή.

Στη διαδρομή σκάλωσε σε ένα κλαδί. Στη φυλακή το έβαλε σε ένα βάζο και αυτό άνθισε την ημέρα που καταδικάστηκε σε θάνατο. Σήμερα την τιμούν με αυτό το έθιμο λίγο πριν τα Χριστούγεννα.

2.Advent

Adventskalender (2.)

Adventskalender (1.)

1. Advent

Το Adventskranz είναι ένα ιδιαίτερο έθιμο στην Γερμανία που φέρνει το πνεύμα των Χριστουγέννων πιο κοντά.

Είναι ένα στρόγγυλο στεφάνι, το οποίο είναι περιτυλιγμένο με κλαδιά από έλατο και εκεί τοποθετούνται τέσσερα κεριά. Κάθε Κυριακή, ανάβουν και το αντίστοιχο κερί. Ο εφευρέτης του Adventskranz ήταν το 1839 ο Johann Hinnrich Wichern από το Αμβούργο, ο οποίος δεν ήταν μόνο θεολόγος αλλά και νηπιαγωγός. Τα παιδιά του ορφανοτροφείου, τα οποία φρόντιζε, ρωτούσαν καθημερινά πότε έρχονται τα Χριστούγεννα. Έτσι κατασκεύασε ένα στεφάνι από μια ρόδα μιας παλιάς άμαξας και τοποθέτησε 20 κόκκινα κεριά για κάθε ημέρα και τέσσερα άσπρα κεριά για κάθε Κυριακή του Advent. Συνεπώς, το Adventskranz είναι ένα είδος ημερολόγιο, το οποίο ανακοινώνει τις τέσσερις Κυριακές του Advent (advent από τη λατινική adventus / έλευση“ δηλ. η έλευση του Κυρίου) πριν τα Χριστούγεννα. 

St. Martin - Άγιος Μαρτίνος

Laternelaufen ist ein Brauch, bei dem Kinder nach Einbruch der Dunkelheit singend mit einer Laterne von Haus zu Haus ziehen oder an einem Laternenumzug durch die Straßen teilnehmen. Vor allem in katholisch geprägten Regionen gibt es Sankt-Martins-Umzüge mit Laternen am Gedenktag des heiligen Martin von Tours. 

     Kinder mit ihren Laternen 

Martin wurde im Jahr 316 in Samaria in Pannonien, dem heutigen Steinamanger in Ungarn, geboren. Sein Vater, ein Italiener, war hier angesiedelt worden. Seine christliche Erziehung erhielt Martin in der Heimatstadt des Vaters, im oberitalienischen Pavia. 

Martins Vater  der selbst sein Leben lang  Soldat war, brachte ihn bereits im Alter von 15 Jahren in der gallischen Armee unter. Martub erfüllte seine Pflicht als Soldat und  bald wurde er zum Offizier ernannt.

In dieser Zeit nun geschah jenes Wunder, das Martin unvergessen machen sollte: das Mantel-Wunder. An einem eiskalten Winterabend ritt Martin auf ein Truppenlager in Amiens nördlich von Paris zu. Am Stadttor sprach ihn ein halbbekleideter Bettler an und flehte um eine Gabe. Martin hatte jedoch weder Geld noch Essen bei sich und wusste zunächst nicht, wie er dem Mann helfen sollte. Da aber kam ihm ein Gedanke: Er nahm seinen weiten Offiziersmantel und zerteilte ihn mit seinem Schwert in der Mitte. Eine Hälfte warf Martin dann dem vor Kälte zitternden Bettler zu, damit dieser sich wenigstens erwärmen konnte.

Die Legende erzählt nun, dass Martin in der folgenden Nacht Jesus Christus erblickte, der mit der Hälfte seines Mantels bekleidet war. Und er hörte, wie der Sohn Gottes zu den Engeln sagte: "Martinus, der erst auf dem Weg zur Taufe ist, hat mich mit diesem Mantel bekleidet." Diese Worte Christi sollten bedeuten: Was du einem meiner geringsten Brüder tust, das tust du mir.

Nach diesem Erlebnis ließ sich Martin taufen und nahm bald darauf Abschied vom Soldatendienst. Christentum und Kriegsdienst ließen sich in seinen Augen unmöglich miteinander verbinden. 

Martin wollte in seiner Heimat missionieren, wollte unter seinen Landsleuten gegen Heidentum und Arianismus kämpfen. Martin ging nach Pannonien zurück und konnte als erstes seine Mutter bekehren. Danach zog er  auf die Insel Gallinara zurück, ein winziges Eiland vor der Stadt Albenga an der italienischen Riviera. Hier lebte Martin in den folgenden Jahren als Einsiedler, so, wie er es sich in seiner Kindheit immer gewünscht hatte.

Etwa acht Kilometer südlich von Poitiers, in Liguge, errichtete Martin eine Einsiedlerzelle, aus der sich in der Folgezeit ein berühmtes Kloster entwickelte, das erste Kloster Galliens überhaupt.

Etwa ein Jahrzehnt später, man schrieb 371/372, wählten Klerus und Volk den inzwischen berühmten Martin zum neuen Bischof von Tours.

Auf einer Seelsorgereise durch sein Bistum starb Martin von Tours am 11. November 397 im Alter von etwa 81 Jahren in Candes, südwestlich von Tours.

Quelle http://www.pilgerzeichen.at/lexicon/index.php?entry/454-martin-von-tours/

Zeitumstellung

 

Lesezeichen für den Deutschunterricht

Viel Spaß beim Lesen !

   

      

Vorderseite und Hinterseite

Das ABC

Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών 2022

Μάντεψε ! Ποια χώρα, ποια σημαία, ποια γλώσσα ?

Μάντεψε ! Ποια χώρα, ποια σημαία, ποια γλώσσα ?

Events of the European Day of Languages

 

 

 

  

  

  

Μια ιδέα για τη Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών

Βήμα 1

Κάθε μαθητής/ τρια θα πάρει τυχαία από ένα απόκομμα και ψάχνει να βρει τα άλλα δύο κομμάτια του "παζλ" δηλαδή τους άλλους δύο συμμαθητές/τριες του/της ώστε να δημιουργήσουν τη δική τους ομάδα. Πρέπει να σχηματιστεί μια σελίδα που αποτελείται από 3 λωρίδες. Η πρώτη λωρίδα έχει σχέση με τη χώρα, η δεύτερη με τη σημαία και η τρίτη με μια πρόταση, έκφραση και λέξη καθώς και τη γλώσσα της χώρας. Έχουμε τελικά μια αφίσα, όπου κάθε μία έχει πληροφορίες για 8 διαφορετικές χώρες Ελλάδα, Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Φινλανδία και Ουγγαρία.

π.χ.

  

    
                χώρα                                        σημαία                           πρόταση, γλώσσα

             

 Βήμα 2

Τώρα πρέπει κάθε ομάδα να συμπληρώσει πληροφορίες από  τον παρακάτω 

πίνακα που θα τους δώσετε για την χώρα που έχει αναλάβει να παρουσιάσει.

Βήμα 3

Ένα μέλος της κάθε ομάδας παρουσιάζει την 3 λωρίδα πρώτα και ρωτάει τους υπόλοιπους συμμαθητές/τριες του εάν ξέρουν ή μπορούν να μαντέψουν ποια χώρα παρουσιάζει η ομάδα του.

Έπειτα παρουσιάζει τις άλλες 2 λωρίδες. Κάθε μέλος της ομάδας αναφέρει πληροφορίες, δηλαδή ποια χώρα είναι, πως ονομάζεται η χώρα πχ στα Ιταλικά, Γερμανικά κτλ. τι γλώσσα μιλάμε εκεί και πως ονομάζεται στις άλλες χώρες. Αναφέρουν μια λέξη και έναν χαιρετισμό στη γλώσσα της χώρας που παρουσιάζουν. Μπορούν βέβαια να συμπληρώσουν πληροφορίες που οι ίδιοι γνωρίζουν ή έχουν βρει στο διαδίκτυο ή από ένα βιβλίο για την χώρα και να το καταγράψουν στο κενό που υπάρχει στη 2 λωρίδα πχ. ένα χαρακτηριστικό φαγητό της χώρας ή ένα έθιμο κτλ.

Βήμα 4

Τώρα μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα φωτογραφικό κολλάζ με όλες τις χώρες, σημαίες και τις άλλες πληροφορίες και να συζητήσουμε στην ολομέλεια για κάθε χώρα ξεχωριστά όπως: τι βλέπουμε στις εικόνες, να συγκρίνουμε τα χρώματα των σημαιών, να μάθουμε πληροφορίες για τα μνημεία κτλ.

  

 

 

Σε όλη την Ευρώπη, 700 εκατομμύρια Ευρωπαίοι εκπροσωπούνται από τα 46 κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης και ενθαρρύνονται να μάθουν όλο και περισσότερες ξένες γλώσσες, σε οποιαδήποτε ηλικία, εντός ή εκτός σχολείου.

O εορτασμός της Ευρωπαϊκής Ημέρας Γλωσσών καθιερώθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 2001, με σκοπό την υποστήριξη και την ανάδειξη της γλωσσικής ποικιλομορφίας της Ευρώπης, καθώς και την ανάπτυξη των γλωσσικών δεξιοτήτων, με στόχο την πλήρη και δημοκρατική συμμετοχή των πολιτών της στην διατήρηση της πολυπολιτισμικής της ιδιαιτερότητας.

Europaweit werden 700 Millionen BürgerInnen aus den 46 Mitgliedstaaten des Europarats ermutigt, in jedem Alter in und außerhalb der Schule mehr Sprachen zu lernen. Der Europarat fördert Mehrsprachigkeit in ganz Europa in der Überzeugung, dass sprachliche Vielfalt zu einem besseren Verständnis zwischen den Kulturen beitragen kann und zu den zentralen Bestandteilen des kulturellen Erbes unseres Kontinents zählt.

Auf Initiative des Europarats in Straßburg wird seit 2001 jedes Jahr am 26. September - gemeinsam mit der Europäischen Kommission - der Europäische Tag der Sprachen gefeiert.

Throughout Europe, 700 million Europeans are represented in the Council of Europe's 46 member states and all are encouraged to discover more languages at any age, as part of or alongside their studies. This stems from the Council of Europe’s conviction that linguistic diversity is a tool for achieving greater intercultural understanding and a key element in the rich cultural heritage of our continent. Therefore, the Council of Europe, in Strasbourg, promotes plurilingualism in the whole of Europe.

At the Council of Europe’s initiative, the European Day of Languages has been celebrated every year since 2001 on 26 September - together with the European Commission.